Wat kinderen van je leren

Naast lekker luieren aan het zwembad en aan het strand, vinden wij het als gezin leuk om de omgeving te verkennen. Zo ook tijdens deze vakantie waar we met een klein huurautootje de natuur en dorpjes op het eiland verkenden. Niet ver van ons hotel kwamen we bij een verlaten haventje. De betonnen pier lag er wat onaantrekkelijk bij, maar we wilden toch even kijken.

Met wat risico lukte het om met het autootje de pier op te komen, wat het nog wat leuker maakte. Binnen een paar minuten stonden we met zijn vieren op het randje van de betonnen pier naar de zee te kijken. Het water was kristalhelder en zelfs op grote diepte waren er diverse scholen vissen zichtbaar. De afstand van de rand naar het water was zo’n 2,5 meter en met het heldere water eronder leek het ontzettend diep.

Ik kreeg het idee om de pier als duikplank te gaan gebruiken. Met een sierlijke duik (ahum) belandde ik in het water. Zonder na te denken deed mijn oudste zoon (toen 8 jaar) zijn T-shirt uit en sprong mij achterna. Al lachend lukte het ons om verderop via een aantal rotsen uit het water te komen. Zonder iets te zeggen namen we weer een flinke aanloop en plonsten we in het water. Mijn jongste zoon van 5 jaar trapte ook zijn slippers uit, gooide zijn T-shirt op de grond en sprong ook in het water.

Met zijn drieën hadden we flink wat lol. Ondertussen filmde mijn vrouw onze capriolen en maakte flink wat foto’s. Na een tijdje begon onze jongste te vragen of mama ook meedeed. ‘Nee, ik film jullie wel, dat is ook leuk’ was haar antwoord. Nog wat later begon de oudste zich er ook mee te bemoeien, ‘je bent toch niet bang!?’.

Ze vond het helemaal niets zo’n sprong, maar ze wilde toch ook graag het goede voorbeeld geven. Af en toe uit je comfortzone is best goed voor je. Terwijl mijn vrouw op het randje stond te bedenken of ze ging springen stopte onze jongste met springen en ging verderop op een muurtje aandachtig zijn moeder observeren. Ondertussen zag ik mijn vrouw twijfelen en zenuwachtig kleine stapjes naar voren en achteren maken.

Na een paar minuten ging de knop om en sprong mijn vrouw ook in het diepe. Terwijl ze in het water plonsde riep ze direct ‘Ah, dit is eigenlijk harstikke leuk! Angst zit alleen maar in je hoofd‘. Trots op mijn vrouw kroop ik weer aan wal en ging verder met duiken. Mijn oudste ging ook onverstoord door, maar onze jongste zoon heeft sinds dat moment nooit meer vanaf de pier gesprongen. ‘Ik heb geen zin meer’, was zijn antwoord.

Op dat moment werd het voor ons helder: kinderen leren een beetje van wat je zegt, al iets meer van wat je doet, maar ze leren het meest van hoe jij je voelt.

Voor onze jongste zoon was springen van de pier leuk en plezierig, totdat hij de emotie van zijn moeder zag en voelde. Op dat moment voelde hij ook de risico’s van het springen. Als je moeder bang is, dan moet het dus wel gevaarlijk zijn.

Onder de indruk van dit moment bekokstoofden mijn vrouw en ik om een aantal dagen later weer op de pier uit te komen. Maar ook toen wilde onze jongste zoon niet meer springen. We kregen hem er niet toe gezet, ondanks dat mijn vrouw juist het goede voorbeeld had gegeven.

Het gedrag en met name de emoties van ouders zijn besmettelijk en hebben daardoor een grote invloed. Je kunt wel zeggen tegen je kinderen dat ze niet moeten drinken, maar als je het zelf wel doet heeft dit weinig invloed. Je kunt wel zeggen tegen je kinderen dat ze moeten zorgen dat ze later leuk werk hebben, maar als ze voelen dat jij elke dag met weinig energie thuiskomt, heeft dat grote ongewenste invloed.

Bedenk welk voorbeeld jij bent als ouder? Welke emoties pakken je kinderen van jou op?

Merk je dat je hulp kunt gebruiken om relaxter te worden of juist energieker? Lees dan onze gratis Ebooks Krijg grip op je gedachten of  Meer zelfvertrouwen in 10 dagen of lees het boek Jezelf de Baas.

Is het echt tijd voor een flinke stap? Kijk dan eens naar deze training.